Οι όχθες του Κηφισού είναι χτισμένες πέτρα πέτρα, από τον Κόκκινο Μύλο, ως το Φάληρο. Το έχτισαν οι πατεράδες κι οι παππούδες μας, στις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Σήμερα, όπου το νερό ξεκολλάει τις πέτρες και καταστρέφει την λιθόστρωση των πλευρών της κοίτης, έρχεται -μετά από κάνα χρόνο- ένα βυτίο μπετόν, χύνει τσιμέντο στα υπό επισκευή τετραγωνικά και …χαίρετε! Όποιος περνάει από τον παράδρομο του Κηφισού μπορεί να διαπιστώσει την Αισθητική των αμόρφωτων παππουδο-πατεράδων μας και την δικιά μας, των …μορφωμένων. Το ίδιο και με τις πλατείες: Ομόνοια, Κοτζιά, Μοναστηράκι. Το ίδιο και με τους υπέροχους αισθητικά παλιούς σταθμούς του Ηλεκτρικού, που καταστράφηκαν για να εκμοντερνισθούν, και καλά, κι έγιναν μια κακόγουστη και κρύα σιδεροκατασκευή, για να τσεπώσουν τα “μαύρα” οι της υψηλής διανόησης θεράποντες κι οι κολλητοί τους πεδοβούβαλοι εργολάβοι. Μια εικόνα 1.000.000 λέξεις και “Η Αισθητική είναι Ηθική”, αδέρφια… (e-πολίτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου