Δεν τολμάει η Ελληνική Κυβέρνηση να απαγορεύσει το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους

Προοδευτικά έως το 2012 θα ανακοινωθεί σειρά ημιμέτρων κατά του καπνίσματος από την Ελληνική κυβέρνηση όπως:
Απαγόρευση της πώλησης προϊόντων καπνού σε και από παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών. Απαγόρευση, του καπνίσματος σε χώρους παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου και παιχνιδιών τεχνητής νοημοσύνης, καθώς και σε κλειστούς αθλητικούς χώρους. Για τη διευκόλυνση των καπνιστών που θέλουν να διακόψουν την επικίνδυνη αυτή συνήθεια, προγραμματίζεται από το 2009 η λειτουργία ειδικής τηλεφωνικής γραμμής και ιστοσελίδας.

Αυτά είναι ημίμετρα και δεν θα κάνουν τίποτα, εκείνο που πρέπει να τολμήσει η Ελληνική Κυβέρνηση είναι άμεση απαγόρευση του καπνίσματος σε όλους τους δημόσιους χώρους, τελεία και παύλα, όποιος θέλει να καπνίσει, να πάει σπίτι του.

Να μερικά στοιχεία.

Κάθε δέκα δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος πεθαίνει στη Γη εξαιτίας του καπνίσματος, ενώ για τα επόμενα 20 χρόνια έχει υπολογιστεί από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ότι θα πεθάνουν από το κάπνισμα 150 εκατομμύρια άνθρωποι και το 70% των θανάτων αυτών θα συμβούν σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Αν κοβόταν το κάπνισμα, η ανθρωπότητα θα είχε τα ίδια οφέλη που δίνουν τα εμβόλια.

Ειδικότερα ένας καπνιστής:

 Αν πάθει έμφραγμα έχει 2 έως 4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνει αιφνιδίως από κάποιον που δεν καπνίζει.

 Έχει δύο έως έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξει λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου σε σχέση με το μη καπνιστή. Ο κίνδυνος αυτός είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες όταν παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια.

 Άνδρες 40-59 ετών με 20 τσιγάρα την ημέρα τριπλασιάζουν τον κίνδυνο για στεφανιαίο επεισόδιο.

 Ένας καπνιστής που εμφανίζει έμφραγμα του μυοκαρδίου και συνεχίζει να καπνίζει μετά το επεισόδιο, έχει εξαπλάσιες πιθανότητες να υποστεί και δεύτερο έμφραγμα!

Επίσης, το κάπνισμα προκαλεί σεξουαλικές δυσλειτουργίες και οι άντρες που καπνίζουν περισσότερο από ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα έχουν πιο πολλές πιθανότητες να παρουσιάσουν στυτική δυσλειτουργία σε σύγκριση με άντρες που δεν καπνίζουν.

Η διακοπή του καπνίσματος έχει άμεσα ευεργετικά αποτελέσματα, ακόμα και σε ηλικίες μεγαλύτερες των 65 ετών η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να ελαττώσει κατά 50% τον κίνδυνο να πεθάνει κάποιος από νόσο που έχει σχέση με το κάπνισμα. Ο καρδιαγγειακός κίνδυνος σε έναν υπερτασικό που θα σταματήσει το κάπνισμα μειώνεται στο 40%.

Ευρωπρωτιά

Η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη όσον αφορά το κάπνισμα και την τρίτη παγκοσμίως.

Ενα παιδί που ζει σε οικογένεια καπνιστών καπνίζει παρά τη θέλησή του 80-120 τσιγάρα το χρόνο, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 700 εκατομμύρια παιδιά αναπνέουν σήμερα παρά τη θέλησή τους αέρα που περιέχει προϊόντα καπνού και μάλιστα μέσα στο σπίτι τους. Μόνο στη Βρετανία ετησίως εισάγονται στα νοσοκομεία περισσότερα από 17.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών με αναπνευστικά προβλήματα, εξαιτίας της έκθεσής τους στον καπνό του τσιγάρου.

Πάνω από δύο πακέτα τσιγάρα την ημέρα καπνίζει ένας στους δέκα Ελληνες καπνιστές.

Στον συνολικό πληθυσμό των καπνιστών, το 26,8% καπνίζει μισό πακέτο την ημέρα, το 36% χρειάζεται 11 έως 20 τσιγάρα ημερησίως και το 26,7% από ένα έως δύο πακέτα την ημέρα.

Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρεία «Κάπα Research» σε 2.083 άτομα απ όλη τη χώρα, από τις 1 έως τις 3 Απριλίου. Οι περισσότεροι από τους καπνιστές δήλωσαν ότι καπνίζουν παντού, ακόμη και στο υπνοδωμάτιο (9,9%), αν και πολλοί επιθυμούν να σταματήσουν τη συνήθεια.

Στο ερώτημα αν θέλουν να διακόψουν το κάπνισμα, το 41,7% απάντησε «κάποια στιγμή αργότερα» και το 38,1% «θέλω, αλλά δεν μπορώ». Μόνο το 10,8% είπε ότι δεν το έχει σκεφτεί ποτέ.

Σχετικά με τις πολιτικές κατά του καπνίσματος στην Ελλάδα, το 43% των ερωτηθέντων είπε ότι τα μέτρα στη χώρα μας λαμβάνονται μόνο στα χαρτιά και δεν εφαρμόζονται ποτέ.

Το 29,2% θεωρεί ότι τα μέτρα ανακοινώνονται, αλλά η εφαρμογή τους δεν ελέγχεται ποτέ, ενώ το 24,9% ότι οι Ελληνες δεν έχουμε την παιδεία που απαιτείται για την εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται.

Τρεις στους πέντε συμμετέχοντες στην έρευνα (63,6%) εκτιμούν ότι η προσπάθεια για μείωση του καπνίσματος είναι υπόθεση της πολιτείας και των φορέων τους, αλλά ένας στους τρεις (34,7%) αναγνωρίζει ότι αποτελεί ευθύνη των ίδιων των πολιτών.